Fabriek Rosmeulen

Het was oprichter Florent Rosmeulen (1863-1943) die samen met zijn schoonzoon Ernest Bels  op basis van zijn eigen ervaringen als chocolade- en peperkoekproducent de eerste schetsen zou maken. In 1909 wordt de architect Clément Pirnay gevraagd de plannen voor de fabriek verder uit te werken. Daarnaast geeft Rosmeulen ook de opdracht voor het tekenen van het kasteel ‘La Brise’ en een paviljoen.

Omdat de fabrieksgebouwen in moerassig gebied werden opgetrokken, kwamen er heel wat heipalen aan te pas. Het bedrijf Franki had niet zo lang daarvoor haar befaamd geworden “pieu” op de markt gebracht en aangeschreven werd voor de levering van heipalen.

Nog tijdens de bouw van de fabriek, in 1910, worden er problemen waargenomen met de stabiliteit/fundering van het torengebouw. Toch start fabriek op in 1911.

Florent Rosmeulen start in datzelfde jaar in de burgerrechtbank van Tongeren een proces tegen de firma Grondel, de twee gebroeders en ingenieurs Louis en Jean Grondel en de architect Clément Pirnay. Dit proces sleept jarenlang aan wordt in de jaren 1920 in het hof van Beroep in Luik definitief beslecht.

Het fabrieksgebouw heeft een voorgevel van 200 m in jugendstil. Het telde eerst 2 verdiepingen met een torengebouw van 5 verdiepingen en er werkten een 100tal werknemers.
Het was een van de eerste gebouwen opgetrokken uit gewapend beton.
De fabriek had een eigen aansluiting op het spoor. De ruwe cacaobonen werden op de vijfde verdieping aangevoerd en ondergingen vervolgens op iedere verdieping een aanvullende behandeling, waarna het gereed product op de begane grond verpakt en verzonden werd naar o.a. de Belgische Congo.

Op het hoogtepunt zouden er zo´n 100 mensen hebben gewerkt in de fabriek.

Vanaf  1931 rezen er problemen in het beheer van het bedrijf. Dit likwidatie sleepte jaren aan.

Tijdens de mobilisatie 1938-1940 werden de gebouwen in gebruik genomen door het Belgisch leger, tijdens de oorlog opgeëist door het Duitse leger en na de oorlog door het Amerikaanse leger tot 1948.